Τρίτη

Όταν τα χείλη δεν μπορούν....?


"Τι κάνεις όταν τα χείλη δεν μπορούν να πούν όσα το μυαλό σκέφτεται?"

Περιμένεις τη κατάλληλη στιγμή που θα νιώσεις έτοιμος?
Τα κρατάς μέσα σου?
Τα γράφεις σε κάποια λευκή σελίδα ?
Δεν τα λές ποτέ?
Γιατί πάντα σκέφτομαι το πως θα νιώσει ο άλλος με αυτά που θέλω να πω? Γιατί δε σκέφτομαι εμένα που όσο τα κρατώ είμαι βόμβα έτοιμη να εκραγεί?
Είμαι τόσο συναισθηματική που προτιμώ να σκάσω παρά να πληγώσω τους άλλους....
Αυτό όμως δεν είναι καλό ούτε για μένα ούτε για τον άλλον που δε μαθαίνει ποτέ την αλήθεια...

Πρέπει να βρω επιτέλους τη δύναμη να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου......!

3 σχόλια:

  1. Αν ήξερες πόσο σε καταλαβαίνω!!
    Δεν είναι λύση η σιωπή και το ξέρω κι εγώ αλλά στην πράξη μου είναι αδύνατο να το κάνω. Ακόμη κι αν ξέρω πως θα καταπατήσω τα δικά μου δικαιώματα, ακόμη κι αν ξέρω πως στο τέλος θα χάσω.
    Και ξέρεις τι γίνεται στο τέλος;
    Εμείς θα φανούμε κακοί.
    Πρέπει να μάθεις να ορίζεις την θέση σου και μέχρι που θέλεις να φτάσει ο άλλος.
    Δύσκολο ακούγεται μα απαραίτητο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μου αρεσε πολυ το κειμενο σου..πολυ ομορφο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος23:19

    Εγώ, πάλι είμαι ακριβώς το αντίθετο..πρώτα θα βγουν οι λέξεις βουτηγμένες στην καρδιά και μετά θα τις βουτήξω στο μυαλό και θα επικαλεστώ την λογική μου..
    Και δεν είναι καλό ούτε για μένα ούτε για τον άλλο που ακούει την αλήθεια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή