Έχω μέρες να γράψω κάτι.....Γιατί έχω μέρες να νιώσω κάτι όμορφο....
Χθές όμως ήταν ένα πολύ όμορφο απόγευμα... !
Ένιωσα ξανά στο μπράτσο μου εκείνο το δροσερό άγγιγμα....
Μιλάμε για μία τόσο σύντομη συνάντηση και μόλις του είπα ευχαριστώ γιατί με κάνεις να περνάω όμορφα όταν βρισκόμαστε αναρωτήθηκε...
" μα πως... ήταν μόνο 10 λεπτά" Και όμως αυτό το λίγο με έκανε πολύ χαρούμενη....!
Ξέρω πως κάποια στιγμή θα δει αυτά που γράφω μα δε με πειράζει γιατί τα ξέρει και δε με ενοχλεί που τα γράφω και φαντάζομαι ούτε εκείνον....
Ξέρει πως έτσι νιώθω ακόμη πιο καλά γράφοντας σ' αυτό το blog γιατί ξέρει πως περνώ και ότι αυτό με ηρεμεί...!
Του χρωστάω καφεδάκι να δω πότε θα πάμε......!!!!
Κατά τ' άλλα η ζωή κυλά χωρίς ουσία καμία...... Να δω που θα μας πάει αυτή η κατάσταση!!!
Να περνάτε καλά φιλαράκια αυτού του blog και να με ανέχεστε όσο μπορείτε !!!!
Εγώ θα είμαι εδώ μέχρι την μέρα εκείνη που το χαμόγελο σου θα ζωγραφίσει τους τοίχους αυτού του χώρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξέρω πως είσαι καλά.
Μα και τότε πάλι εδώ θα είμαι γιατί στην λύπη και την χαρά φαίνονται αυτοί που σε νιώθουν και σ αγαπάνε!!
Αναστασακι μου κάθε φορά μου δείχνεις πως η πραγματική φιλία ειναι μεταξύ αγνωστων.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πραγματικά για όλα....!