Πέμπτη

Βρες το κλειδι...

Το τραγουδι αυτο μπορει να με αγγιξει οσο τιποτα αλλο...
Είναι κι απόψε η σιωπή
μια σκοτεινή αγκαλιά
νεράιδα που'χει μυστικά
και λόγια κλειδωμένα

Νιωθω πως τα μυστικα ειναι πολλα και καλα κλειδωμενα....
Από την άκρη των ματιών
το δάκρυ μου κυλά
και καταλήγει αλμυρό
σε χείλη σφραγισμένα

Βρες το κλειδί
ν'ανοίξεις την καρδιά μου
μα μην τρομάξεις, μάτια μου
και φύγεις μακρυά μου
Δε μενει παρα να βρεις το κλειδι για να τα ανοιξεις..
Θ'αφήσω τώρα τη σιωπή
τη γλώσσα των ματιών
να πούνε όσα δεν μπορούν
τα χείλη δεν τολμάνε

Ν'ανοίξεις πόρτα και να μπεις
και να'σαι πυρκαγιά
και να μου λύσεις τα δεσμά
του χθες, που με πονάνε
και να μπεις στον δικο μου κοσμο...
Βρες το κλειδί
ν'ανοίξεις την καρδιά μου
μα μην τρομάξεις, μάτια μου
και φύγεις μακρυά μου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου